Geef niet op!

Opening

De kinderwoorddienst gaat beginnen. Hier is informatie te vinden over de aankleding van de ruimte, de beginopstelling en hoe de overgang gemaakt kan worden tussen de viering in de kerk en de samenkomst in de kinderwoorddienst. 

Dat kan een klein ritueel zijn, een symbool of een kijktafel die van te voren neergezet wordt. Het thema van de bijeenkomst zal hier al aangeduid worden.

Ziet u mij wel?

Zet een kaars midden op de tafel en steek hem aan. Vraag de kinderen om te gaan zitten. Samen met u kunnen ze nu, voor de bijbellezing, zich even inleven in de positie van iemand zoals de weduwe waar ze straks over zullen horen.

Stelt u eens de vraag aan de kinderen hoe vaak ze hun vinger hebben moeten opsteken in de les voordat de meester of juf reageerde op hun omhooggestoken hand. Vraag vervolgens waarom ze denken dat de juf of meester niet reageerde.

Misschien komen de kinderen met antwoorden als: de juf moest kiezen uit heel veel handen, ze keek mijn kant niet op, of de meester trekt hem altijd voor. Of: hij vroeg het wel aan mij, maar ik gaf niet het goede antwoord en toen wees hij een andere opgestoken vinger aan. Vraag even door aan de kinderen hoe dat was. Vervelend misschien, en waarom dan?

Sluit het gesprekje af met de opmerking dat de weduwe in het verhaal uit de Bijbel dat de kinderen gaan horen misschien ook wel het gevoel had dat ze steeds haar vinger omhoog stak om de aandacht van de rechter te trekken, maar dat ze steeds overgeslagen werd.

Bidt dan het openingsgebed over God die altijd naar ons luistert als wij tot Hem bidden, en lees het verhaal van de weduwe en de onrechtvaardige rechter.