Volg ons op facebook
Zesde zondag van Pasen jaar C
De vrede van Jezus
Zijn vrede blijft
Deze zondag lezen we de woorden die Jezus sprak na het laatste avondmaal met zijn leerlingen Het is wederom een gedeelte uit Zijn afscheidsrede, waaruit ook in de vijfde en zevende zondag van Pasen gelezen wordt. Jezus beseft dat Hij zijn leerlingen achterlaat. Hij wil uitleggen hoe sterk de band tussen Hem en de Vader is. Hij vertelt hen telkens dat Hij weggaat, maar ook weer terug zal komen. Hij doet een beroep op hun geloof in Hem en de Vader. Bezorgdheid en liefde voor zijn leerlingen spreken uit zijn woorden. Hij zal een helper sturen, de heilige Geest, die zal hen zal helpen om de woorden van Jezus niet te vergeten, uit te voeren en te begrijpen.
Maar Hij geeft hen nog iets: ‘de vrede’. Een vrede anders dan de wereldse vrede. De vrede van Jezus, is een vrede van het hart. Niet kortstondig, zoals de wereldse vrede, maar een vrede die altijd blijft.
Elke eucharistieviering wensen wij elkaar na het grote dankgebed die 'vrede van Christus’. De woorden die bij de vredeswens en het vredesgebed klinken ‘Vrede laat ik u, Mijn vrede geef ik u’ zijn de woorden uit Johannes 14,27
Wereldse vrede blijkt moeilijk te bewaren, dat laat de praktijk van alledag zien. Er zijn oorlogen, maar ook is er onenigheid dicht bij huis of tussen vrienden en in gezinnen. De 'vrede van Jezus' zit in jezelf en kun je ervaren in allerlei omstandigheden. Zelfs, of misschien wel juist, als de wereldse vrede het laat afweten. De vrede van Jezus beschermt tegen angst en moedeloosheid, ze vraagt om vertrouwen. De vrede van Jezus staat voor geborgenheid in de ruimste zin van het woord.