Delen om genoeg te hebben

Achtergrond

Hier is informatie te vinden over de context van de lezing of de plaats en tijd in het kerkelijk jaar. Ook kan hier informatie over feesten, personen, gedenkdagen en gebruiken gevonden worden. 

Wonderbare brooddeling

Het verhaal van de twee broden en de twee vissen staat zeven keer in de Bijbel. Tweemaal in het Evangelie van Marcus, twee maal in het Evangelie van Lucas, tweemaal in het Evangelie van Matteüs en eenmaal in het Johannesevangelie. Dit betekent dat het een heel belangrijk verhaal is.
Het jongetje met zijn twee vissen en zijn vijf broden staat alleen in het Johannesevangelie.
In dit Evangelie is ook veel aandacht voor de details. Er is gras waar de mensen op gaan zitten. Jezus vraagt eerst aan zijn leerlingen hoe alle mensen gevoed zouden moeten worden en we horen dat Hij allang weet wat Hijzelf van plan is. Dit is typerend voor het Johannesevangelie, waarin Jezus weet dat Hij de Zoon van God is.
Jezus spreekt voor het breken van het brood een dankgebed uit; in de eucharistieviering doen we dit Hem nog altijd na.

Symboliek

De profeet Elisa (2 Koningen 4,42-44) geeft 100 mensen te eten van twintig broden. Ook hier blijven na afloop van de maaltijd broden over. Deze verhalen proberen in hun symboliek de mensen anders te laten kijken naar de werkelijkheid.
De getallen in dit verhaal hebben ook een boodschap. Er zijn vijf broden en twee vissen. Vijf zou betrekking hebben op de vijf boeken van Mozes, de Tora. Twee staat voor de twee stenen tafelen met de tien geboden. De symbolische gedachte hierachter is dat als de vijf boeken van Mozes, met daaruit springend de tien geboden, een echte leidraad worden voor het leven van de mensen, er een andere wereld ontstaat. Een gemeenschap waarin rechtvaardigheid centraal staat, omdat de ene mens voor de andere opkomt. Zo komt elke mens tot de volheid van zijn of haar bestaan, hier gesymboliseerd in de twaalf volle manden brood die overbleven. Twaalf verwijst daarbij naar het hele joodse volk met de twaalf stammen.

Het meer van Galilea

Het meer van Galilea heeft in de Bijbel verschillende namen. In het Oude Testament wordt het Meer van Kinneret genoemd (Deuteronomium 3,17). In het Nieuwe Testament heet het het Meer van Galilea (Matteüs 4,13), Meer van Tiberias (Johannes 6,1) en Meer van Gennesaret (Lucas 5,1).
In de evangeliën in het Nieuwe Testament speelt het Meer van Galilea een grote rol. Veel van Jezus’ werk als prediker speelt zich af in de plaatsen rond het meer. Aan de westkust daarvan liggen Joodse plaatsen, en aan de oostkust niet-Joodse plaatsen. Kafarnaüm ligt vlakbij de noordwestelijke oever van het meer en is een plaats waar Jezus vaak kwam.
De visindustrie rond het meer was belangrijk. Dat blijkt in de Evangeliën uit het feit dat een aantal van de leerlingen van Jezus vissers is. Bekende gebeurtenissen uit het leven van Jezus spelen zich op en rond het meer af.