Kijk een ander in de ogen

Bijbel

Hier vind je een navertelling van de evangelielezing van deze zondag.
De andere lezingen uit het Oude en/of Nieuwe Testament worden vermeld.
De verwerkingen zijn gebaseerd op het Evangelie.

Navertelling Marcus 10,46-52

De evangelielezing van vandaag is Marcus 10,46-52. Voor de jongste kinderen kan de navertelling gebruikt worden, voor wat oudere kinderen is de vertaling uit b.v. het Evangelieboek voor kinderen of de Bijbel in Gewone Taal ook heel goed te begrijpen.

Genezen!

Jezus liep stevig door. Hij had zoveel gezegd en gedaan dat het al veel te laat was geworden. Hij moest nu echt naar Jeruzalem. Op weg naar Jeruzalem moest Hij eerst nog door Jericho. Ook al zo’n grote oude stad. Jezus verwachtte dat er daar ook weer mensen op Hem zouden staan te wachten.
En ja hoor! Jezus kwam de stad binnen en daar kwamen de mensen al op Hem toelopen.
Maar Jezus liep door. Hij wilde nu echt opschieten.

En toen was daar ineens een blinde bedelaar. Hij zat langs de rand van de weg. En hij vroeg waarom het ineens zo druk werd. Hij zag het niet, maar hij merkte het wel. Mensen vertelden hem dat Jezus eraan kwam. “Dat is mijn kans”, dacht de bedelaar. Ineens was hij niet bang meer van wat de mensen van hem vonden en hij riep heel hard: “Jezus, Jezus, zie mij hier zitten. Heb medelijden met mij!” Mensen werden keken boos zijn kant op en zeiden dat hij niet zo de aandacht moest trekken. Een blinde bedelaar langs de weg, die was het niet waard om naar te kijken. Die keek je niet in de ogen, daar hoefde je de naam niet van te weten, die was het zeker niet waard de aandacht van Jezus te trekken. Maar de bedelaar kon niet meer stoppen. Nog harder riep hij: “Jezus, help mij!”
Jezus stond stil. “Laat hem eens bij Mij komen”, zei Hij. De mensen mopperden zachtjes. Wat moest Jezus nu met die blinde bedelaar? Zo’n man is toch niets waard?! Maar toch zeiden ze tegen hem: “Kom Hij roept je!” De bedelaar gooide zijn mantel af, sprong overeind en schuifelde naar Jezus toe.
‘Dag’, zei Jezus, ‘Jij bent Bartimeüs, de zoon van Timeüs’. De mensen keken verbaasd. Hoe wist Jezus de naam van de bedelaar?! Was hij dan toch meer waard dan zij dachten? “Wat wil je dat Ik voor je doe, Bartimeüs?”, vroeg Jezus. “Rabboeni, (dat betekent meester in hun taal) maak dat ik zien kan!” Jezus raakte de ogen van Bartimeüs zachtjes aan. En opeens kon Bartimeüs zien!
“Ik kan zien, ik kan zien!” riep Bartimeüs. Hij was zo blij!! “Hoe kan dit gebeuren?”, vroeg hij aan Jezus. “Dit kon gebeuren omdat je in Mij geloofde”, zei Jezus. Bartimeüs ging niet naar huis. Hij wilde bij Jezus blijven en liep met Hem mee. Helemaal naar Jeruzalem.

En Jezus was ook blij dat Hij dit voor Bartimeüs had kunnen doen…. Al was Hij toch wat later op weg naar Jeruzalem dan Hij gedacht had!

Dit is het Woord van God
Kinderen: Wij danken God