Soms moet je doorzetten!

Verwerking

Een verwerking dient om het gesprek met en tussen de kinderen op gang te helpen. Het is er op gericht om het Evangelie en het leven van de kinderen samen te brengen. Door op een speelse manier om te gaan met het Evangelie ontstaat er contact en beleving.

Verwerkingen kunnen gesprekken zijn, gevolgd door een activiteit, een spel, een knutsel of een werkblad. Deze laatste elementen worden gevonden onder de knop Extra's.

Gesprek met de kinderen

Schets de kinderen de volgende situatie: ‘Je hebt je eerste zwemles. Maar je bent ontzettend bang voor water.’ Vraag aan de kinderen voor wie dit herkenbaar is.
Als er een kind bij is dat dit herkent, stel dan de vraag hoe het verder gegaan is.
Heeft het kind uiteindelijk zijn angst voor water overwonnen?
Als er niemand bang was voor water, vraagt u of er kinderen zijn die iets anders heel moeilijk vonden of niet durfden en die het toch zijn gaan doen (bijvoorbeeld fietsen, logeren, naar school gaan). De ervaring zal hun geleerd hebben dat je soms moet doorzetten.

Voor Jezus was ook niet altijd alles makkelijk. Hij wist dat Hij dood zou gaan. Het was de enige manier om voort te leven in ons mensen. Dit is een thema dat alles behalve makkelijk is te begrijpen. Soms moet iets eerst dood gaan, om weer nieuw leven voort te brengen. Vraag de kinderen wat zij zien in de natuur. Lijken in de winter de bomen dood of levend?
Vraag wat er gebeurt in het voorjaar? Er ontstaat weer nieuw leven. De boom moet eerst alle bladeren verliezen en de kou, regen en wind doorstaan om weer tot leven te komen.
Hij kan niet een heel jaar mooie blaadjes en bloemen houden. Jezus vergelijkt zichzelf met een graankorrel. Want die gaat ook eerst dood en dan groeit er leven uit.

Lees het volgende gedichtje voor: (U kunt ook kiezen voor het verhaal De Graankorrel en de Mier van Leonardo Da Vinci, dat u vindt bij de Extra's)

Dit is het verhaal 
van een korreltje graan,
dat helemaal alleen
in de aarde zou gaan.
Het was daar heel eenzaam.
Het ging zelfs dood.
Maar toen kwam nieuw leven
en werd het heel groot.
Het werd zelfs meer,
je kon het goed zien.
Van eentje alleen
werden het er wel tien!

Er was eens een mens
die was als het graan,
Die ook heel alleen
naar de aarde zou gaan.
Hij deed wat Hij kon,
Zijn lichaam werd brood,
Hij deelde zich uit
en toen ging Hij dood.
Jezus heeft zich
voor allen gegeven
en zo komt een ieder
steeds nieuw weer tot leven.

Dit gedichtje is overgenomen uit Prettige Zondag, Kinderwoorddiensten voor het jaar B, Gooi en Sticht Baarn, Joke Brugman, 1993, blz. 52-53

Pols bij de kinderen of ze het verband zien tussen de graankorrel en het leven van Jezus.
Vraag of ze weten wat er gaat gebeuren met het leven van Jezus (dood met Goede Vrijdag en de opstanding met Pasen). Vinden ze dat lijken op het leven van de graankorrel?

U kunt er voor kiezen om het gesprek af te sluiten door samen naar het lied ‘een korrel graan’ van Elly en Rikkert te luisteren. U vindt het bij de Extra's.

Leven en dood liggen dicht bij elkaar in dit verhaal.
Het symbool van de dood is het kruis. Het symbool van leven is de graankorrel.
Vertel de kinderen dat ze deze symbolen gaan combineren door een kruisje te versieren met graankorrels. (Kijk hiervoor bij Extra’s)
Ook kunt u ervoor kiezen 'bus van emoties' te gaan spelen. Dit refereert aan het feit dat niet alles goed kan gaan in het leven en dat je soms moet doorzetten. (Zie Extra’s)

Zet het kleine hartje als pion op de kijktafel bij de akker. 

Pak het puzzelstuk dat bij deze zondag hoort erbij. 'Soms moet je doorzetten’! staat erop.
Dit puzzelstuk gaat mee terug naar de kerk. Het puzzelstuk wordt op het hart in de kerk geplakt.