Volg ons op facebook
Sacramentsdag jaar A
Brood
Een kostbaar sacrament
Brood wordt veranderd
De viering van de eucharistie is een van de vele dingen in de leer van de kerk, die moeilijk te begrijpen zijn. Door de consecratie wordt het gewone brood en de gewone wijn ‘veranderd’ in het lichaam en bloed van Jezus Christus. Eigenlijk gaat het niet om een rationeel begrijpen, maar om een gelovig aanvaarden.
Het is te vergelijken met een trouwring die je koopt bij de juwelier. Dat heeft een bepaalde goudwaarde. Maar na het geven van het jawoord en nadat de ring om de vinger geschoven is als teken van eeuwige trouw, is de ring ‘veranderd’. Je gaat niet terug naar de juwelier om de ring te ruilen voor een mooier of goedkoper exemplaar. Het is een teken van verbondenheid geworden.
Het gezegende brood is gewijd, d.w.z. niet meer ‘gewoon’, maar met een speciale betekenis. Het is brood waarin Jezus echt aanwezig is, in ons midden. We zijn verbonden met Jezus.
Heilig Sacrament
In de kerk kennen we 7 sacramenten. Vandaag vieren we het hoogfeest van het heilige sacrament, de eucharistie. Hierop worden we allemaal voorbereid, voor je de eerste keer ter communie gaat. Als je voor de eerste keer dit sacrament ontvangt, wordt dit groots gevierd als eerste-communie-feest.
Tijdens de eucharistie spreekt de priester de woorden uit die Jezus bij het laatste avond maal ook sprak. Dit is echter dus niet de eerste keer dat Jezus sprak over zijn lichaam als brood. Het verhaal dat we vandaag lezen speelt zich af vóór de kruisiging van Jezus.
Brood, of in dit geval manna, wordt vaker gebruikt in de bijbel als teken van leven. In de woestijn was eten en drinken veel belangrijker dan het voor ons in deze tijd is. Wij gaan natuurlijk ook dood, als we niet eten en niet drinken, maar midden in de woestijn zit je veel sneller zonder. Wanneer iemand verdwaalt in de woestijn zonder eten of drinken, betekent dit bijna altijd dat de dood er op volgt. De belofte van Jezus gaat hierop terug en is beter te begrijpen vanuit die cultuur.
Lidwina van Schiedam
Jezus zeg in meerdere verhalen dat je aan Hem genoeg hebt. Zo ook in dit verhaal. Je zult eeuwig leven, als je van zijn lichaam eet. Lidwina van Schiedam nam deze belofte wel heel letterlijk. Nadat ze, op 15 jarige leeftijd, op een vervelende manier was gevallen en voor de rest van haar leven op bed moest blijven, besloot ze te gaan vasten. Ze leefde alleen nog maar op de hostie die een priester haar kwam brengen. Daarnaast probeerde ze zo veel mogelijke goede dingen te doen. Toch overleed ze vrij jong. Geen eeuwig leven dus? Of toch? Ze leeft nu wel voor altijd door in de kerk, want ze is heilig verklaard. Dat betekent, dat wij geloven dat zij voor altijd dicht bij God is en bij Jezus, zoals ze dat tijdens haar leven ook al was. Eeuwig leven is geen kwestie van kwantiteit (miljarden jaren leven, zonder einde), maar een kwaliteit van leven. Het leven in Gods liefde. Dat begint hier en nu, wanneer je leeft in Jezus’ Geest.